Moje dzieci zachwyciły się ostatnio szopem – pluszową pacynką, którą zobaczyły u swoich dziadków. Nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie fakt, że pluszak przez wiele dziesięcioleci zamieszkiwał mieszkanie, w którym żyli pradziadkowie naszych chłopców, a mój mąż do tej pory wspomina wizyty u swojej babci i dziadka, podczas których spoglądał na szopa z nadzieją, że będzie mógł się nim pobawić.
Szop jednak nigdy nie trafił do niego na stałe. Teraz, po wielu latach, moje dzieci mogą się bawić przytulanką, za którą stoi HISTORIA. Jak długo będą się nią cieszyć? Nie wiem. Obawiam się, że chwilę.